Heilig Avondmaal

Zondag 11 september hopen we met elkaar het Heilig Avondmaal te mogen vieren.
Ter overdenking een prachtig gedicht van ds. André Troost:

Neemt en gedenkt
dat God u schenkt:
zichzelf, in brood en beker.
Weest, wanneer Hij roept en wenkt,
van zijn liefde zeker.

O bruidegom,
Gij gastheer, kom
en toon uw bruid een teken,
kom om uit uw heiligdom
tot haar hart te spreken.

Geheel alleen,
wie weet waarheen,
vlucht zij voor wie haar haten,
opgejaagd door iedereen,
moedeloos verlaten.

Hoor, hoe zij zucht,
door kwaad gerucht,
een vrouw, een diepverachte
bruid in de woestijn gevlucht,
prooi voor alle machten.
De weg is lang –
ik ben zo bang!
Laat mij onder de bomen
dromend na zonsondergang
slapend tot U komen!

Al wat ik droeg,
wat Gij mij vroeg
is meer dan ik kon dragen;
neem mij weg, het is genoeg,
kom mij niets meer vragen.

Maar dan – o God,
een engel tot
vertroosting in dit lijden!
Welgeborgen is mijn lot,
in uw hand mijn tijden!

In de woestijn
zult Gij er zijn;
voor al wie is bezweken
welt een heldere fontein,
bron van waterbeken!

Zelfs in de dood
is waarlijk brood
tot ons behoud gegeven:
Christus is het die ons noodt
brood van eeuwig leven.

Het bruiloftskleed
ligt reeds gereed,
het wordt om niet geschonken,
bruid des Heren, neem en eet,
word van vreugde dronken!

De gastheer wenkt,
o komt, gedenkt,
gedenkt bij brood en beker
dat de Heer, die het u schenkt,
trouw is, vast en zeker!