Zondagavond trokken we een lijn naar Advent vanuit de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan uit Lucas 10. Net als Israël toen, liggen wij voor pampus langs de kant van de weg, totdat de Hemelse Samaritaan langskomt en ons redt ‘uit de diepten’ (Psalm 130). Muziekgroep Twice schreef ooit een liedje met die tekst. Het is niet te vinden op internet, maar wie de muziek wil, mag me rustig mailen of appen. Maar hierbij de liedtekst ter inspiratie:
1. De religie kwam voorbij in de gestalten van de priester en daarna van de Leviet.
Ach, zij wisten wet en regels uit te delen, maar het leven aan wie dood verklaard was niet.
Toen is er van ver een vreemdeling gekomen en hij heeft de zwaar gewonde warm onthaald.
Hij verzorgde al zijn wonden en hij droeg hem naar de herberg en heeft daar de prijs betaald.
2. Langs de weg die naar omlaag loopt, ben ‘k gevonden door de Man die met de mens bewogen was.
Hij verzorgde al mijn wonden en Hij droeg mij naar de herberg waar ik troost vond en genas.
Hij betaalde alles voor mij, ‘k mag er wonen. Het zal mij aan niets ontbreken door die Heer. Ik zie naar Hem uit met allen in de herberg, want Hij heeft gezegd: verwacht Mij, Ik kom weer.
3. Zó dicht naast mij is de allernaaste Naaste door Wie ik de échte naastenliefde ken.
Wie dan Hij heeft mij barmhartigheid bewezen, zodat ik verlost, geheeld, genezen ben.
Hoe zou ‘k nu mij zoveel liefde is geschonken door Hem in Wiens handen ik mijn leven leg, die niet delen met wie ook bij Hem behoren. En daarna ook met wie sterven langs de weg.

Refrein:
Hij die van boven is gekomen, troostend bij mij stil bleef staan
is mijn allernaaste Naaste, Hemelse Samaritaan.
(Twice: Hemelse Samaritaan)

Een hartelijke groet, ds. Michiel Vastenhout