Hoe bid je rondom het Israëlisch-Palestijnse conflict? Ik ervaar ook zelf dat dat nog niet zo eenvoudig is. Hierbij een stukje dat richting geeft en overgenomen is uit het blad Kontekstueel van juni 2024. Schrijver is ds. C.J. Overeem, medewerker Kerk en Israël bij de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland.

‘Wanneer je als voorganger voorgaat in het gebed, richt je je daarin natuurlijk op God en niet op de mensen. Maar ondertussen moet je niet vergeten anderen in dat gebed mee te nemen. (…) Voor mij was het leerzaam en verrijkend dat er in een van de gemeentes waar ik als predikant aan verbonden was, gemeenteleden waren met een Palestijnse schoonzoon en kleinkinderen. Bij de voorbereiding van de gebeden probeerde ik dan ook altijd eerlijk in hun schoenen gaan staan. Kunnen zij deze formulering van de gebeden van harte meebidden? (…) En anderzijds was het pijnlijk om onlangs de ervaring te horen van een Messiasbelijdende Jood die tijdelijk in Nederland was en op zondagmorgen een willekeurige protestantse gemeente had bezocht. Hij gaf aan hoe hij het als een koude douche had ervaren dat de predikant in de verwoording van zijn gebed datgene wat Hamas op 7 oktober had gedaan omschreef als een daad van verzet en Israëls antwoord erop als een van louter agressie. (…) Zodra we in ons gebed specifiek bidden voor de situatie in het Midden-Oosten, is het belangrijk om te beseffen dat het politieke conflict daar (…) tragisch en complex is. In ieder geval mag in onze voorbeden worden verwacht dat we niet met twee maten meten, maar voor beide partijen het goede zoeken. Er mag worden verwacht dat we woorden geven aan het feit dat we ons als christenen op een bijzondere en unieke manier verbonden weten met het Joodse volk en tegelijk de opdracht kennen om ons uit te strekken naar het koninkrijk van vrede en recht. Onze bewogenheid met zowel het Joodse als Palestijnse lijden mag daarbij even duidelijk als daadwerkelijk zijn. (…) We zullen God in het gebed niet van alles voorschrijven hoe het naar onze overtuiging precies zit en zal moeten gaan. De kracht van de voorbede is juist dat we samen als gemeente de dingen in Gods hand mogen leggen en ze daar ook laten.

Ds. S.J Verheij