Hoop

Dit keer geen terugblik op de dienst van afgelopen zondag vanwege mijn vakantie, maar iets anders.
Als ik denk aan het woord wat momenteel heel belangrijk is voor iedereen, denk ik aan het woord ‘HOOP’. Een woord dat we momenteel vaak tegenkomen en gebruiken, maar dat altijd al zijn stempel drukt op de geschiedenis.
Vanaf de jaren negentig zijn wij regelmatig in Tsjechië en ook Slowakije geweest. Daar kregen we uiteraard wat mee van de recente geschiedenis. In Praag stonden we bij het herdenkingskruis van Jan Palach, een student die zich in 1969 in brand stak als teken van verzet tegen de Russische bezetting, de Praagse lente, en het gebrek aan democratie in zijn land. Je staat dan bij dat kruis en bedenk hoe heftig dit voor de mensen moet zijn om tot zulke daden te komen. Waar is dan de ‘Hoop’? Dat soort onderdrukking was en is ons gezin, en ik denk velen met ons, vreemd.
We hoorden toen ook de verhalen van Vaclav Havel, inmiddels was hij president van Tsjechië, maar eerder dissident tijdens de Russische overheersing. Hij had zelfs in het totaal 5 jaar gevangen gezeten voor het uitdragen van zijn ideeën.
Hij was zeer geliefd bij de bevolking en is president gebleven tot zijn termijnen
verstreken waren (1989-2003). Van deze man is het volgende gedicht over ‘Hoop’.

Diep in onszelf dragen wij hoop;
Als dat niet het geval is,
is er geen hoop.

Hoop is een kwaliteit van de ziel
en hangt niet af van wat er in de wereld gebeurt.
Hoop is niet
voorspellen of vooruitzien.

Het is een gerichtheid van de geest
Een gerichtheid van het hart,
Verankerd voorbij de horizon.

Hoop in deze diepe en krachtige betekenis
Is niet hetzelfde als vreugde omdat alles goed gaat,
Of bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft.

Hoop
Is ergens voor werken
Omdat het goed is,
Niet omdat het kans van slagen heeft.
Hoop is niet hetzelfde als optimisme;
Evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen
Het is de zekerheid
Dat iets zinvol is
Onafhankelijk van de afloop,
Onafhankelijk van het resultaat.

Op deze manier ‘Hoop’ hebben heeft ervoor gezorgd dat hij vol kon houden. Laten wij ook zo hopen, maar wel met de zekerheid dat we kinderen van God mogen zijn en dat we onder alle omstandigheden mogen schuilen bij Hem!