Op verzoek deel ik hierbij een vertaling van de hymne van Tom Wright over de schepping en de nieuwe schepping, die onlangs in het Engels in het Kerkblad stond. Niet zo poëtisch als het origineel, maar het geeft hopelijk de kern weer.
1) De tuin van de schepping was Adams vreugdevolle werk.
De tuin van de verlossing is het recht en de vreugde van Jezus.
De tarwezaadjes daar geplant, zullen deze dag veel vrucht dragen.
Het zonlicht van de morgen zal de nacht verjagen.
2) De nieuwe schepping wordt wakker voor Zijn kundige hand.
De doornen en de distels verdwijnen op Jezus’ koninklijk bevel.
De boom van het leven heeft bloesem gekregen, het vlammende zwaard is gestild.
De tuinman heeft getriomfeerd, precies zoals Zijn Vader wilde.

Leefregels
Nu zijn naam toch nog een keer is gevallen, zo dadelijk nog een citaat van Tom Wright.
Het is u en jou vast al eens opgevallen dat ik er meestal voor kies om de leefregels een plek te geven aan het einde van de morgendienst. Dat heeft ermee te maken dat wij die meekrijgen, met het verkondigde evangelie in de rug, met het oog op de plekken waar wij de andere dagen van de week het leven als christen leven.
Tom Wright schrijft daarover:
‘De regels in het Nieuwe Testament moeten worden verstaan, niet als willekeurige wetten
die door een verre God zijn uitgedacht om ons te verbieden om plezier te hebben, maar als wegwijzers naar een nieuwe manier van leven waarin hemel en aarde overlappen, waarin Gods toekomst in het heden doorbreekt, waarin we ontdekken hoe echte menselijkheid eruitziet en hoe dat voelt in de praktijk.’
Dat slaat wat mij betreft de spijker op de kop!
Een hartelijke groet, ook namens Sandra en de kinderen, ds. Michiel Vastenhout