De situatie in Israël is bepaald niet rooskleurig. Na de grote coronaproblematiek die men overigens voortvarend heeft aangepakt, de economische dip die vanwege het uitblijven van de toeristen en pelgrims gekomen is, de verlamming ten gevolge van de politieke patstelling, is er nu ook nog het gewapende treffen tussen Israël en vooral de Hamasorganisatie die het in de Gazastrook te vertellen heeft. Waar nogal wat Palestijnen en Israëlische Arabieren zich aansluiten in een nieuwe opstand (?) is de situatie explosief geworden in letterlijke en overdrachtelijke zin.
Hoe moet dit verder?
Tientallen keren ben ik in Israël geweest, diverse keren was ik ook in de Gazastrook.
Ik heb mensen bezocht thuis, zowel Israëli als Palestijnen, gematigden en extremisten, zelfs strijders van Hamas. Wat je dan hoort en ziet, bemoedigt niet. Hoe komt men hieruit? Vaak denk ik: menselijkerwijs gesproken komt men hier nooit uit.
Maar we spreken als christenen toch niet alleen maar menselijkerwijs. Uiteindelijk kunnen we het alleen maar van onze God verwachten. Hij laat zijn volk, nakomelingen van Izaäk, niet in de steek, maar heeft ook een belofte voor de nakomelingen van Ismaël. Laten we tot Hem bidden.
De psalmist zegt: dezen vertrouwen op wagens en die op paarden, maar wij
vertrouwen op de Here, onze God.
De profeet heeft gelijk: Niet door kracht noch door geweld zal het geschieden, maar door mijn Geest, zegt de HEER.
Laten we nu, met het Pinksterfeest in aantocht, bidden om de doorwerking van die Geest die de vrede in Jeruzalem aankondigt en doet uitzien naar de verschijning van de Vredevorst.

Een hartelijke groet vanuit de pastorie aan de Batelier, ds.G.J. Mink