Vorige week kregen u en jij kaarten uitgereikt met de vraag hier uw naam op te
schrijven en een bemoediging voor de studenten en medewerkers aan de opleidingen
waar Willem-Jan werkt, in Caïri, Alexandrië en Minya. De bemoediging kan zijn
een Bijbeltekst, een zelfbedacht woord of een combinatie van beide. Er staan geen
adressen op van de ontvangers, want de nog altijd spannende situatie in Egypte
laat het niet toe dat er ineens honderden poststukken uit het buitenland op het
seminarie aankomen. Omdat we onze broeders en zusters daar niet in verlegenheid
willen brengen, versturen we de kaarten gezamenlijk als postpakket.
Daarvoor vragen we u en jou de kaarten zondagmorgen in de daarvoor bestemde
doos te deponeren. Dit is fase 3 van de actie.
Fase 4: de zendingscie doet de kaarten in een enveloppe, zet daar het adres van
de studenten en medewerkers op. En versturen ze als postpakket naar Caïro, waar
Willem-Jan voor de verspreiding zorgt.
Wie het blog van Willem-Jan volgt zou kunnen denken dat de rust in Egypte min
of meer is weergekeerd, want hij schrijft niet over onrust. Zijn boodschappen zijn
zeer gevarieerd. Hier een van een paar weken geleden, een leerzame:
““Vandaag ging de kapeldienst van ons seminarie over lankmoedigheid (geduld).
Daarbij werd een Arabische dichtregel aangehaald die vrij vertaald als volgt luidt:
“Wees als een palmboom: werpt iemand stenen naar je, werp jij dan je vruchten
naar hem af.” Om over na te denken.””