Ds. P. de Graaf uit Kruiningen nam ons afgelopen zondagmorgen mee naar Galilea aan de hand van de laatste woorden van het Matteüsevangelie: ‘Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld’ (Matteüs 28: 20). De discipelen ontmoeten de opgestane Heer bij het meer van Galilea. Ze zien de Heer.
Sommigen twijfelen. Dat is geen twijfel van ongeloof, maar het is de twijfel van de verwondering. Het onmogelijke is gebeurd. De Heer is opgestaan. De twijfel die zij ervaren wordt vervolgens weggenomen door de ontmoeting met Hem.
Het is niet eenvoudig om in alle omstandigheden van ons leven een God te zien die met ons meetrekt. Maar het is wel de belofte die God ons geeft. God zegt: Ik ben een God die met je meetrekt, Ik zal je omringen met Mijn hulp. Dat is God. Hij is heel dichtbij!
Ds. De Graaf sloot zijn preek af met de oproep om met elkaar als gemeente naar Galilea te gaan om een ontmoeting te hebben met Jezus, de opgestane Heer. En in die ontmoeting mogen alle twijfels en zorgen wegvallen. En mogen we weten dat Hij met ons meetrekt, wat er ook gebeurt. Die belofte staat als een huis. Zoals het gedicht zegt, wat ds. de Graaf aanhaalde:
Ik droomde eens en zie
ik liep aan ’t strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
We liepen samen het leven door,
en lieten in het zand,
een spoor van stappen; twee aan twee,
de Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij,
en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugde,
van diepe smart en hoop.
Maar als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen ‘Heer waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op het zwaarste deel van mijn pad..’
De Heer keek toen vol liefde mij aan,
en antwoordde op mijn vragen;
‘Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen…’