Maaike

Door mijn afwezigheid was ik er niet aan toe gekomen recht te doen aan een vraag van Maaike: te melden dat ze een nieuw blog heeft, waarvan het voordeel is dat ze er beter foto’s op kwijt kan. Dit gaat nog vooral over haar outreach in Athene. Heel interessant om te lezen, te veel om hier nu door te geven. Maar enkele openingszinnen wil ik u niet onthouden:
“In Athene werkte ons team samen met de kerk Samaria. De kerk verleent hulp aan vluchtelingen voornamelijk uit Afghanistan. De pastor en zijn vrouw zijn Zuid-Koreaans. Onze contactpersoon is een Finse en we werkten vaak ook samen met de vertaler, kok en evangelist die Afghaans is. Met andere woorden, ik heb niet veel van de Griekse cultuur geleerd, maar ik heb de Koreaanse en Afghaanse cultuur leren kennen. Dat was een genoegen, maar bracht soms ook het bloed onder mijn nagels vandaan. Culturele verschillen zijn mooi, soms hilarisch en soms zeer vervelend. Gelukkig hadden we veel momenten waarin we met elkaar konden lachen. Zo is het voor andere culturen zeer raar dat je in de Nederlandse cultuur één stuk taart of koekje krijgt bij de koffie.
Wij waren in Athene tijdens het Afghaanse Nieuwjaar en wij vierden dat met hen. Het is dan zeer interessant om over hun gebruiken te horen en de chocolade die dan altijd gegeten wordt, was natuurlijk een leuke bijkomstigheid.
Ons team bestond uit twee Noren, een Amerikaanse, een Zwitser (ook de enige man) en ik. Wij waren in de volksmond het Europese team.”