Nieuws van de Zendingscommissie wijk 1-2

Zendingscommissie wijk 1-2
Bankrekening NL60 RABO 0373 7291 11
t.n.v. Zendingscommissie wijk 1-2
E-mailadres: zending1-2@outlook.com

Beste gemeenteleden,
We krijgen best nog wel eens wat vragen wat Laurens Jan nu eigenlijk aan het doen is in zijn gemeente. Hij heeft dit in een blog gedeeld en dit delen wij graag weer met u. Aanstaande zondag laat Laurens Jan ook hun huis, zijn werkplek en een klein stukje van hun leven zien in een kort filmpje.

U/jij leeft met ons mee en bent benieuwd naar waar ik de hele dag mee bezig ben? Ben ik al druk bezig om de gemeenten toe te rusten? Dat is immers waar ik voor uitgezonden ben? Nee, daar ben ik nog niet echt mee bezig.

Kerkenwerk
Met de GZB en de GPIL (Gereja Protestan Indonesia Luwu) heb ik afgesproken dat ik me het eerste half jaar richt op het leren kennen van de GPIL. Dit betekent dat ik, samen met Lourina en de kinderen, bijna elke zondag wel in een lokale GPIL gemeente te vinden ben. Niet alleen om er te preken, maar ook om na de dienst iets over mezelf (en Lourina en de kinderen) te vertellen en te vragen om input. Op die manier leren wij de GPIL-gemeenten een beetje kennen en zij ons. Doordeweeks kan het ook zomaar gebeuren dat ik in een GPIL gemeente te vinden ben. Een paar weken geleden deed ik mee aan een handoplegging bij de bevestiging van een kandidaat-predikant. Bijzonder om een tekst in het Indonesisch mee te geven. Soms spreek ik af met een dominee en probeer ik weer een beetje verder te komen met het begrijpen van de GPIL. Soms laten we ons gezicht zien op bijeenkomsten waar we voor worden uitgenodigd (bijv. een bruiloft). Regelmatig werk ik aan het voorstel voor vorming en toerusting. De bedoeling is dat er materiaal geschreven gaat worden voor o.a. de kerkenraad, de wekelijkse bijeenkomsten van de jongvolwassenen, de vrouwen, de kinderen/tieners en de gezinnen.

Waar over nagedacht wordt
Hoe verlopen al deze bijeenkomsten tot nu toe (uitgezonderd de zondagsschool)? Er wordt gezongen, iemand gaat voor in gebed, er wordt gecollecteerd en iemand houdt een preek over een gedeelte uit de Bijbel. Ja, zo hebben ze dat tientallen jaren geleden geleerd van de GZB-zendelingen. Maar hoe groot is het leerrendement? Een vraag om met elkaar over na te denken. Zou het misschien goed zijn om wat meer interactief materiaal te schrijven? Materiaal dat ruimte geeft aan een andere participatie van gemeenteleden. Materiaal dat ook aanzet om het geleerde in de praktijk te brengen. Bestaat er van dat materiaal in Indonesiƫ? Daar doe ik dan mijn best voor om daar achter te komen. Inmiddels heb ik al een aardig netwerkje opgebouwd. U/jij merkt het wel: een uitdagende taak waar ik me samen met de GPIL op mag richten.

Onderwijs
Waar is op het grondvlak behoefte aan? Kerkenraadsleden geven vaak aan dat ze graag willen leren om (beter) te preken. Zoals u misschien nog weet: de GPIL bestaat uit 118 gemeenten (kleine en wat grotere gemeenten) met ruim 50 predikanten. Dit betekent dat ook de ouderlingen met regelmaat moeten voorgaan in de eredienst. En het preken: dat vinden ze het moeilijkst. Goed om te weten, toch?! Wel spannend hoe je daar een cursus voor moet ontwikkelen. Het onderwijsniveau is vooral in de dorpen en bergen niet zo hoog. De mensen werken als boer. Hun leefwereld is weer anders dan van hen die in de stad wonen (bijv. Makassar of Palopo).

Dagelijkse bezigheden
Elke dag lees ik de lokale krant zodat ik de politieke/economische/sociale context van de GPIL leer kennen en mij verder bekwaam in het Indonesisch. Ook in mijn stille tijd is het en-en. Ik lees /vertaal/overdenk teksten uit de (Indonesische) bijbel en ik vertaal/zing liederen die we ook in de kerk zingen. Op een doordeweekse dag sta ik om 6 uur op. Om kwart voor 7 breng ik Jefta op de fiets naar school. Als ik terugkom heb ik nog een lekkere lange dag voor me. Toch gaat de tijd hier sneller voorbij dan ik zou willen. Er zijn ook zo veel andere dingen die om aandacht vragen. Omdat het voor Lourina i.v.m. vervoer, afstand en wandelwagen (nog) wat onpraktisch is, ga ik over het algemeen op de brommer naar de markt om groenten, fruit, vlees, eieren, enz. te kopen. Elke maand moet je ergens je water en elektriciteits-rekening betalen. Ergens anders weer voor de aansluiting van het internet (ook maandelijks). Dit geldt trouwens ook voor de kosten voor de school van Jefta. Daarvoor moet je met enige regelmaat een storting doen bij een bank. En dit is nog maar een kleine greep uit al die dingen die hier horen bij ons dagelijkse leven. Dat kost dus ook best wat tijd. Meer dan in Nederland.

Hartelijke groet,
Pieter Hofman, Martine Roeleveld,
Karin Versteeg en Wim van Tuijl.