Zijn we nu terug naar normaal? We kunnen in de dienst weer zingen en wat hebben velen er afgelopen zondag van genoten zelf de lofzang aan te kunnen heffen. Wat zijn we gezegend dat we weer met meer mensen fysiek in de kerk aanwezig kunnen zijn.
Maar: normaal is het nog niet. Want de inschrijving is beperkt. Sommigen hebben juist angst om te komen nu er weer meer gezongen wordt.
Maar willen we terug naar het oude normaal? Past dat ons al christenen wel? Dan lijkt corona op een incident dat we snel achter ons willen laten. Maar we moeten vernieuwd worden, de nieuwe mens aandoen, zo zegt de apostel Paulus. Wat heeft ons deze tijd gebracht, persoonlijk en als gemeente? Wat heeft de Heilige Geest bij ons uitgewerkt? Waar is Hij nu nog mee bezig? Als kerkenraden bezinnen we ons op het antwoord op deze vraag. Laten we het ook persoonlijk doen. Op naar een nieuw normaal!
Over een nieuw normaal gesproken…. Dat is nooit een vanzelfsprekendheid geweest. Aansporingen van voorgangers zijn van alle tijden. Een verre voorganger van mij, de schrijver van de brief aan de Hebreeën, die ook wel een preek genoemd kan worden en de schrijver, dus een predikant, vuurt ons aan de onderlinge bijeenkomsten niet te verzuimen. Dat is namelijk abnormaal. Het is abnormaal niet fysiek naar de kerk te komen, tenzij dat natuurlijk om medische redenen niet mogelijk is. In de Bijbel wordt gesproken over heilige plaatsen en het toppunt van heiligheid is de tempel, de plaats waar de Heer met zijn volk samenkomt. Er wordt gesproken over heilige tijden, waar het volk met zijn Heer wekelijks verenigd is: de sabbat. Daar en dan gebeuren er bijzondere dingen. Tot eer van God en tot heil van de mensen. Kunt u zelf de toepassing maken?