Afgelopen vrijdag bezocht ik met een aantal gemeenteleden de Ongelooflijke Live-avond in de Jacobikerk in Utrecht, ter gelegenheid van het vijfjarig jubileum van de Ongelooflijke Podcast. Erg leuk om live bij het gesprek tussen David Boogerd, Stefan Paas en Beatrice de Graaf te zijn, waarin ze terugblikken op rode draden en grote lijnen uit de 187 afleveringen die er zijn gemaakt tot nu toe. Daarbij genoten we van prachtige muziek en prikkelende satire. Wie er niet bij kon zijn, kan de avond terugluisteren, het is aflevering 188 van de podcast.
Zelf vond ik ook de 187e erg boeiend, zeker gezien mijn achtergrond als docent Nieuwe Testament. Prof. dr. Geurt Henk van Kooten was te gast. Hij is hoogleraar in Cambridge en zal dit jaar een artikel publiceren waarin hij betoogt dat het Johannes-evangelie niet het jongste evangelie is, maar mogelijkerwijs het oudste. Fascinerend hoe hij tot die stelling komt. En ook boeiend om in dat licht de vraag te stellen naar hoe de kerk spreekt over Jezus. Vaak werd de laatste eeuwen gedacht dat het ‘hoge’ spreken over Jezus (als God die mens is geworden, bijvoorbeeld) zoals Johannes dat doet, het sluitstuk was van een  ontwikkeling in het denken over Jezus in de eerste eeuw. Maar wellicht moeten we dat dus herzien en blijkt dat niet alleen Paulus ‘hoog’ over Jezus spreekt, maar ook Johannes.
Op Palmzondag lazen we de christologische hymne van Paulus uit Filippenzen 2. O.a. het luisteren naar de podcast bracht me ertoe om de komende weken een ándere hymne van Paulus, uit Kolossenzen 1, tegen het licht te houden in de verkondiging. Uiteraard in de hoop dat het ‘hoge’ spreken over Christus ook vandaag de dag in ons dagelijks leven gestalte blijft krijgen, als werkelijk goede boodschap, hoe diep wij mensen ook kunnen zitten.

Een hartelijke groet, ds. Michiel Vastenhout