Geregeld is de politie in het nieuws. Denk maar aan nieuwjaar rellen. Of aan onderbezetting. Of aan klachten over gebrek aan surveillance. Ook zijn er gemeenteleden werkzaam bij de politie. Kortom: met de politie hebben wij allen te maken. Hopelijk niet in dramatische zin en kun je met de oude slogan zeggen: ‘De politie is mijn beste vriend’ Tijdens de ouderenmiddag afgelopen woensdag was de politie present.  Niet om te arresteren, maar om te informeren. Heel goed!

Waar de ‘politie’ vandaan komt
De politiepost in Sliedrecht bestaat niet meer. Ze komen bij ons aangevlogen.  Als ik het heb over waar het woord ‘politie’ vandaan komt, komen we terecht in de Griekse wereld van de oudheid. Een stad, een stadstaat heette ‘polis’. Hierbij moet je dus niet denken aan een verzekeringspolis of iets dergelijks. Soms gingen die stadstaten een bondgenootschap aan.  In de Bijbel hebben we hiervan ook een voorbeeld. Hier lezen we over de ‘Dekapolis’, de tienstedenbond, waarvan bijvoorbeeld Gadara en Beth Shean onderdeel waren. Een dergelijke ‘polis’ heeft staatsinstellingen. Die noemen we ‘politeia’. De grote filosoof Plato heeft er uitgebreid over geschreven. Ook in de Bijbel en in geschriften uit de oude kerk wordt het woord ‘politeia’ gebruikt:

• In Handelingen 22: 28 lezen we over de  ‘politeia’, de ‘politie’. Dan gaat het over het feit dat Paulus zegt dat hij burgerrecht van de polis Rome heeft.  Politeia is hier dus burgerrecht. De apostel kan rechten ontlenen aan  het feit dat hij tot die polis, tot Rome behoort.

• In de brief aan de Efeziërs (2: 12) spreekt Paulus over ‘politeia’ als burgerschap, het behoren tot de volksgemeenschap. Met zijn rechten en plichten.

• Als de zogenaamde ‘apostolische vader’ Clemens schrijft over de politeia, de ‘politie’ bedoelt hij de levenswandel:  ‘Sierlijk toegerust met een voortreffelijke en eerbiedwaardige levenswandel verrichte u alles in ontzag voor’ de Heer (1 Clemens 2: 8)

Het politieke systeem van de ‘polis’ is geroepen de burgerrechten te waarborgen, het burgerschap te bevorderen en ervoor te zorgen dat de levenswandel, de publieke moraal, op niveau blijft. Hierin speelt de politie vandaag een belangrijke rol!

 ‘Geestelijke politie’

Toen ik hierover wat nadacht, schoot mij opeens een deel van de Nederlandse Geloofsbelijdenis te binnen. Dit is een van de belijdenisgeschriften van onze kerk. Hierin wordt gesproken over ‘geestelijke politie’. Hiermee wordt niet bedoeld zoiets als de politie in Iran die godsdienstwetten van de Islam moet controleren. Nee, hier gaat het om iets anders. In artikel 30 staat:
‘Wij geloven dat deze ware Kerk geregeerd moet worden naar de geestelijke politie die ons onze Heer geleerd heeft in zijn Woord’. In een nieuwe vertaling wordt dit wel wat omschreven en verduidelijkt.

En zo kort na de bevestigingszondag voor nieuwe ambtsdragers is het heel goed om dit even naar voren te halen:

Wij geloven, dat deze ware Kerk geregeerd moet worden in overeenstemming met de geestelijke orde, die onze Here ons in zijn Woord geleerd heeft, namelijk dat er dienaren of herders moeten zijn om Gods Woord te prediken en de Sacramenten te bedienen en opzieners en diakenen om met de herders de raad der Kerk te vormen en aldus de ware godsdienst in stand te houden en te zorgen dat de ware leer voortgang heeft, dat de overtreders op geestelijke wijze bestraft en in toom gehouden worden en dat de armen en bedroefden geholpen en getroost worden naarmate zij het nodig hebben. Op deze wijze zullen alle dingen in de Kerk in goede orde geschieden, wanneer personen gekozen worden die trouw zijn, overeenkomstig de regel die de heilige Paulus daarvoor geeft aan Timotheüs (1 Tim. 3).

 

Onze verantwoordelijkheid
Ten aanzien van de politie of we deze nu in geestelijke of in andere zin bedoelen, hebben we een bijzondere verantwoordelijkheid. Met name in zijn eerste brief aan Timotheüs (2: 1-7a) gaat Paulus in op de verantwoordelijkheid van deze ambtsdragers, deze dienaren, deze ‘dienders’.

Hij roept ons op om voorbede te doen

• voor ambtsdragers in de kerk voor‘goede politie’;

• voor de politici in ons dorp, in ons land;
• voor de politie die zozeer onder druk staat.
Laten we bidden!