Solidariteitskas

Vorige week rolde de acceptgirokaart voor uw bijdrage aan de Solidariteitskas van de Protestantse Kerk Nederland in de bus. Op de site van de PKN vonden we onderstaand artikel waarin de betekenis van dit fonds nader wordt toegelicht, aan de hand van een praktijkvoorbeeld.

Van Pioniersplek naar een levensvatbare en zelfstandige wijkgemeente, dat was het doel van CrossPoint. Met steun uit de Solidariteitskas is dat nu bijna gelukt.

Kerk zijn midden in de Vinex, dat is het uitgangspunt van CrossPoint. In 2011 werd de kerk een officiële Pioniersplek in Getsewoud, een nieuwbouwwijk aan de westkant van Nieuw-Vennep. Een Pioniersplek met een missie, vertelt ds. Taco Koster. ‘Vanaf het allereerste begin hebben we gezegd: we zijn kerk midden in deze wijk, dus dan moeten we ook echt op zoek gaan naar wat hier leeft en gebeurt. En vervolgens stellen we ons de vraag: wat maakt geloven relevant voor de mensen om ons heen? We voelen de roeping om iets goeds te delen met de mensen in deze wijk.’

Op eigen benen
‘In 2011 was het ons doel om na drie jaar een zelfstandige en levensvatbare wijkgemeente te zijn’, zegt Taco. ‘In 2014 verviel dan ook de bijdrage van Missionair Werk en Kerkgroei en werden we een zelfstandige wijkgemeente. Maar hoewel het goed ging met onze gemeente en we voor een groot deel al eigen inkomsten hadden, konden we op dat moment nog niet volledig op eigen benen staan. Daarom hebben we toen de Solidariteitskas benaderd.’ De bijdrage uit de Solidariteitskas helpt CrossPoint nu om de jaren te overbruggen tot de gemeente definitief in haar eigen onderhoud kan voorzien.

Handen en voeten
De titel van het beleidsplan van CrossPoint is Blijvend pionieren. Taco: ‘Het pionieren zit wat mij betreft echt in de vragen: waar haken mensen in de wijk aan, waar beleven ze iets goeds en waar ontdekken ze iets van God? En dat gebeurt soms meer in de marge, dan in de kerk op zondagochtend.’ CrossPoint zoekt bewust de verbinding met de inwoners en organisaties in Getsewoud. ‘We zien hier bijvoorbeeld mensen met problemen op het gebied van relaties, we komen statushouders op het spoor die zich ontzettend eenzaam voelen… Voor hen willen we iets goeds betekenen. Zo organiseren we onder andere een cursus voor mensen die gescheiden zijn. Ook als mensen niet geloven, kunnen we iets delen over de waarde van vergeving – je hoeft geen christen te zijn om daar over na te denken. Ik vind het heel mooi om te zien hoe zo’n groep zich vormt: dat er gesproken wordt over gevoelens van eenzaamheid, dat mensen afspreken om elkaar te blijven ontmoeten. Die diepgang, die ontmoeting – dat laat iets zien van hoe we ons geloof handen en voeten willen geven.’

Solidariteitskas
‘Gemeenten helpen elkaar’ is de gedachte achter de Solidariteitskas die zo’n tien jaar geleden in het leven werd geroepen. De Solidariteitskas wordt gevuld door een verplichte vaste jaarlijkse bijdrage van alle belijdende leden van de Protestantse Kerk. Gemeenten die tijdelijk niet ‘zelfvoorzienend’ zijn, kunnen er een beroep op doen. Bijdragen uit de Solidariteitskas zijn altijd tijdelijk, bedoeld om een gemeente op weg te helpen.