Afgelopen zondag gaven we in de zendingscollecte onze gaven voor een project in Tanzania. Een uiting van het feit dat we wereldwijd als christenen met elkaar verbonden zijn. Dit blijkttrouwens soms ook op de kerkapp als er verslag wordt gedaan van bezoeken aan andere gemeenten elders in de wereld tijdens vakantie.
Br. Costar Munna Mnyughu komt uit Tanzania. Hij en zijn kinderen gaan, vergezeld door de familie Van Kempen, komende donderdag op familiebezoek. Na vier jaren is dit weer mogelijk. Gelukkig, want sinds het overlijden van zijn vrouw Joke is hij er niet meer geweest. We wensen hen alle goeds toe op deze reis.
Costar vroeg na de morgendienst afgelopen zondag of hij ook de groeten van onze gemeente aan de kerk aldaar zou kunnen overbrengen. Dit is een mooi initiatief. We zijn wereldwijd met elkaar verbonden. We hebben een wederzijdse roeping.
We mogen elkaar versterken. We bidden voor elkaar, want christenen hebben in elk land hun eigen vreugden en hun eigen zorgen.
De verkondiging van het evangelie vond, voor zover bekend, als we de Bijbelse gang van de blijde boodschap zoals deze in Handelingen wordt verwoord, volgen, eerder in Afrika dan in Europa plaats.
De kamerheer uit Ethiopië aan wie Filippus het evangelie verkondigde en die tot geloof kwam (Hand. 8: 26-40) reisde met blijdschap en zal ongetwijfeld het goede nieuws gedeeld hebben. Zo is het verder gegaan naar Tanzania.
Velen komen in Afrika tot Christus, waar in Europa velen zich van Hem afwenden. Hierom verwacht men in de toekomst dat juist in Afrika (én Azië) ‘het’ gebeurt wat betreft de groei van de Kerk van Christus. Dankbaar zijn we dat de Heer Afrika zegent. Met de kerk daar prijzen we de Heer. En we vragen onze broeders en zusters daar óns niet te vergeten.
Zo worden we allen gesterkt!

Een hartelijke groet uit de pastorie aan de Batelier,
ds. G.J. Mink.