Vorige week dinsdagmiddag mocht ik in Amsterdam promoveren.
Een bijzonder moment in mijn leven. Ik vond het best spannend.
In het openbaar bevraagd worden is nog wel wat anders dan op de preekstoel staan.
Daar wordt over het algemeen niets teruggezegd. Het lastige is dat je echt niet
van te voren weet wat er gevraagd gaat worden.
Gelukkig ben ik er redelijk ongeschonden door gekomen.
Mocht u tijdens de vragen gedacht hebben: ‘Hij haalt het nooit…!’, dan kan ik u |
geruststellen: het feit dat je mag promoveren, betekent dat je onderzoek al goedgekeurd is.
Het kan dus eigenlijk niet meer fout gaan. Verschillende gemeenteleden waren
helemaal naar Amsterdam gekomen om hiervan getuige te zijn.
Ik vond het heel leuk dat er ook een groep belijdeniscatechisanten was.
Die waren blij dat de lessen wat toegankelijker waren dan de promotie… 

dr. M. Klaassen