Uitslag verkiezingen
Vorige week waren er zoals bekend Europese verkiezingen. Afgelopen zondag werd de uitslag bekendgemaakt. Toch altijd weer verrassend om ontwikkelingen te zien en te duiden. Dat de christelijke en christendemocratische partijen in de afgelopen jaren forse klappen hebben opgelopen is duidelijk. Hiervoor zijn uiteraard meerdere factoren als evenzovele oorzaken aan te wijzen.
• In de eerste plaats de ontkerkelijking. Er zijn eenvoudigweg steeds minder christenen in Nederland.
• Nederlandse christenen vinden het – en dat in de tweede plaats – hoe langer hoe minder vanzelfsprekend om christelijke en christendemocratische partijen te steunen. Ook bij hen heeft een ontideologisering plaatsgevonden. Ook bij hen is vanwege seculariserende tendensen christelijk geloven steeds iets meer voor de binnenkamer geworden. Buitenshuis gelden dan andere regels dan achter de voordeur.
• Bepaalde christenen zijn – en dat in de derde plaats – zo van harte betrokken bij een bepaald item dat ze een partij die dit als belangrijk naar voren brengt, hun stem geven. Dat kan ook heel goed een andere dan een christelijke of christendemocratische partij zijn.
• Ook het partijleiderschap speelt een belangrijke rol. Bij het CDA was lange tijd een technocratische benadering zichtbaar of zaten tot vrij recent mensen aan het roer die zich wel cultuur-christen wilden noemen maar voor wie het godsbeeld op zijn minst vaag genoemd kan worden.
Als we naar de uitslag van de verkiezingen voor het Europese Parlement kijken, lijken de gezamenlijke christelijke partijen door het dieptepunt heen. In totaal behaalden ze 15,8% van de stemmen. Dat is wel drie procentpunt minder dan vijf jaar geleden, maar meer dan twee keer zoveel als in november vorig jaar bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer, al zijn die uitslagen, zeker vanwege de veel geringere opkomst, moeilijk met elkaar te vergelijken. Maar toch. Toen bleef de teller nog op 7,5% steken. Omdat de ChristenUnie het samenwerkingsverband met de SGP had opgezegd is de zetelverdeling niet zo gunstig als anders het geval zou zijn geweest. Dat is bijzonder jammer. Christenen en ook christelijke politieke partijen moeten mijns inziens meer de handen ineenslaan, gezamenlijk herbronnen en zo hun steentje bijdragen aan de opbouw van de samenleving. Christenen beschikken immers over een goed verhaal. Laten we in ieder geval voor álle politici, de pasgekozenen, de langer zittenden, de betrokkenen bij de kabinetsformatie bidden, zoals Paulus aangeeft in 1 Timotheüs 2: 2-4: ‘Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid. Dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze Redder, die wil dat alle mensen worden gered en de waarheid leren kennen’.

Meeleven
Het zijn spannende tijden. Ook met betrekking tot andere uitslagen. Hierbij denken we aan onze jongeren en de gezinnen waarvan ze deel uitmaken. Uitslagen van examens, eventuele herkansingen.
We leven mee.
Ook zijn er spannende tijden voor mensen die uitslagen van onderzoeken op medisch gebied afwachten. Deze zullen zo bepalend zijn voor het verdere leven. Laten we attent zijn op elkaar, elkaar dragen in de gebeden en elkaar van ons meeleven laten blijken.

Een hartelijke groet vanuit de pastorie aan de Batelier,
ds. G.J. Mink.