Afgelopen zondagavond vond de bevestiging van Sjanie Sterrenburg plaats. Na enig uitstel (zelfs de streaming van de dienst gooide nog wat roet in het eten) was het nu eindelijk zover en in dankbaarheid kijken we op dat moment terug. Helaas heeft wijk 2 op dit moment geen predikant (hoewel daar achter de schermen voor zover mogelijk al heel hard aan gewerkt wordt), maar de rest van de kerkenraad is gelukkig weer compleet. Daarin voelen we Gods sturende en nooit loslatende hand!
Samen met jullie als gemeente, wil ik ook even terug kijken naar de afgelopen maanden. Een periode waarin voor sommigen de tijd leek stil te staan, en voor anderen het zo druk was, dat de tijd gewoon uit je handen glipte. Ik denk daarbij vooral ook aan ds. Mink, die niet alleen de zorgen rondom ‘de kerk’ van wijk 1 heeft, maar als onze consulent, ook die van wijk 2.
Het was het invullen van meer diensten, omdat we het fijn vinden als onze eigen predikant toch minstens 1 keer per zondag voorgaat, om zo continuïteit te bieden o.a. voor de kinderen op hun kindermomenten (ook al betekende dat wel dat het ook ’s avonds kon zijn), om de voorbede zelf te kunnen blijven doen om de betrokkenheid zo meer te laten overkomen. Het zoeken naar die invulling van de diensten was verder ook lastig, omdat er geen gebruik kon worden gemaakt van af en toe een koor of een (Praise)band. Ook valt het niet mee om liederen met wat moeilijker melodieën te zingen als je dat thuis soms maar in je eentje doet (als iemand zonder zangtalent kan ik daar over mee praten). Om toch wat afwisseling te brengen werd er wat vaker dan we gewend zijn uit andere bundels gezongen, ook voor de kinderen om de koppeling tussen schoolliederen en kerk te maken, iets wat met de huidige techniek mogelijk is.
Ook de meditatieve momenten, de dagelijkse openstelling van de Grote Kerk en de extraatjes via de brievenbus zijn invullingen geworden van deze bijzondere tijd. We weten dat het allemaal slechts een aftreksel is van ‘het echte naar de kerk gaan’. Toch wil ik dit meegeven nu we op de grens van ‘iets’ meer versoepeling staan.
Als ik terugkijk, ben ik dankbaar voor allen die zich belangeloos hebben ingezet om ‘Kerk’ te blijven in deze tijd. Het is zweten, slapeloze nachten, eindeloos vergaderen en telefoneren, soms botsen, omdat niet iedereen hetzelfde is, maar vooral blijven bidden, bidden dat we met God, met elkaar en voor elkaar verder kunnen ‘Wat de toekomst brengen moge’.
Die toekomst, daar kijken we nu tegenaan. Er is een groep mensen keihard bezig om alle mogelijkheden, met inachtneming van alle richtlijnen, uit te werken. Zoals elders in dit en de komende kerkbladen gedeeld zal worden, zodat we weten wat mag en kan.
Het zal voorlopig nog niet de kerk zijn zoals we het gewend waren, maar laten we met elkaar en voor elkaar, tot Zijn eer, er de schouders onder zetten.
Ds. Mink stond tijdens de bevestigingsdienst stil bij de gaven die we allemaal van de Geest gekregen hebben. Hij gaf ons mee om in onszelf op zoek te gaan naar onze persoonlijke gave en die in te zetten voor Gods Koninkrijk. Laten we dat met elkaar doen. In Zijn naam en uit liefde voor Hem en onze medemens!