De voorzitter van de AK, Wim Dunsbergen, opent de avond met gebed en introduceert hierna dr. W. Dekker. Hierna wordt de avond voortgezet met het zingen van Psalm 119: 1 en 3 en schriftlezing Kolossenzen 3: 1-17. Het onderwerp van de avond is christelijke levensstijl, christen zijn in deze tijd. Hierna krijgt dr. Dekker het woord en volgen hier enkele delen uit zijn referaat.
In de afgelopen weken zijn er vele nieuwe lidmaten toegetreden in de gemeenten en heeft het vaak geklonken: ‘Ik zet mijn treden in uw spoor opdat mijn voet niet uit zou glijden’. Je voelde: dit is echt een keuze! Steeds nieuwe generaties treden gelukkig aan om in dit spoor te volgen. Achter Jezus aan: Beleving van de trekkracht van Jezus Christus. Maar wat houdt dat in? In onze snel veranderende samenleving is ook de zuigkracht ‘weg van Christus’ groot. Er lijken grote verschillen in de christelijke levensstijl te zijn, veroorzaakt door o.a. een veranderende samenleving, verzuiling e.d. Verschillen in hoe je dit doet, vroeger en nu. In de christelijke samenleving geven christenen verschillende invulling van: ‘Ik zet mijn treden in uw spoor’. Waar moeten we naar streven? Allemaal dezelfde standpunten innemen of individuele standpunten te laten bepalen? We voelen wel aan dat dit geen van beiden het geval zou moeten zijn: dit zijn de uitersten. Ook in de Bijbel zien we verschillen: Paulus is anders dan Petrus. Troostvol is dat dit in de Bijbel ook al zo was. Jezus Christus echter bindt ons, is dé bindende factor. Hoe kom je verder? Begin allereerst bij het hart van het christen zijn: Zijn kruis en opstanding is het hart van de geloofseenheid! Dit moet prioriteit hebben. Kolossenzen 3 spreekt over in Christus gestorven en opgestaan zijn. Steeds opnieuw gevormd worden door de Heilige Geest is noodzakelijk: de oriëntatie moet op Jezus Christus zijn en blijven. Het Koninkrijk van God is aangebroken in kruis en opstanding, verborgen in God. Wij zijn burgers van een nieuwe wereld, lichaam van Jezus Christus in een nieuw leven. Een wit doopkleed, reeds ontvangen in de Heilige Doop, vraagt nu invulling. Het blijkt in de praktijk echter heel lastig te zijn om dit, leven zoals God het wil, uit deze hoge inzet in te vullen. Er leeft ook wel een gedachtegang: ‘Er is vergeving en dan komt het wel goed, laten we maar de middenkoers aanhouden’. Wij mensen zijn dan misschien wel tevreden maar is God hiermee tevreden? Daar gaat het om. Veelal is het echter ver beneden de maat: normen van ons eigen kringetje met een christelijk sausje. Het midden schuift dan ook nog wel door en dan moeten we ons afvragen of het nog wel de moeite waard is.
Toen mensen christen werden in het nieuwe testament werden ze bekeerd. Zij gingen van de oude wereld naar de nieuwe wereld van God. Het was een groot geschenk. Een nieuwe identiteit. Hoe moet je dat als predikant uitleggen aan de gemeente? In ieder geval niet afzwakken. Wat is dan de diepste beleving van deze identiteit? Laten we kijken naar het symbool van de Heilige Doop, namelijk het ondergaan in water: dat is geen poppenkast maar symboliek. De Heilige Geest is nodig om ons in deze werkelijkheid te zetten. Kan de doop overschat worden? Eerder kan onderschatting van de Heilige Doop een probleem zijn. Niet moralistisch optreden, maar aangeven dat je toch als gedoopte bepaalde dingen niet kunt doen door het geloof in het kruis en de opstanding van Jezus Christus! Bedenk de dingen die boven zijn. Wat past bij Christus? Dood dan uw leden die op de aarde zijn: ontucht, onreinheid, hartstocht, kwade begeerte en de hebzucht. Driftmatige zaken doden, oerdrift doden. Christus had het driftleven verdrongen en nu leven we in een moderne, rationele, Nietzschiaanse tijd: Ik mag er zijn zoals ik ben: van mijn fouten leren. Dierlijke driftmatige en onmatige zaken worden verheerlijkt in onze wereld. De christelijke Kerk heeft dit altijd afgewezen: de oude wereld achterlaten, dat betekent ook de oerdriften achterlaten. God volgen is een andere beweging maken dan de hoofdstroom van onze cultuur. Hebzucht, seks, alles is oude wereld. Paulus zegt: actief doden. Niet te lief zijn voor elkaar en je kinderen. Er is een bepaalde eenzijdigheid in onze tijd: Wij zijn begripvol waar het nieuwe testament geen begrip voor heeft. Vechten tegen de zonde, drank, seks en geweld. Het is moeilijk om op de toonhoogte van het evangelie te blijven. Er lijkt een ingebakken toegeeflijkheid te zijn. Er staat in de Bijbel dat wij tegen de duivel en zijn ganse rijk moeten strijden. Wij zijn geroepen te vechten. Wegblijven bij alles wat van Jezus Christus afhoudt. Geloven = doen = gehoorzamen. Deelnemen aan het leven van Jezus Christus: Liefde geven, verdragen, vergeven, lijden, opstaan. We maken deel uit van de gemeente: we zijn aan elkaar gegeven, laten we elkaar behulpzaam zijn. Geen wetticisme, geen groepscodes. Universeel is dat wij elkaar in Jezus Christus helpen en in één lichaam geroepen zijn. Laten we genieten van de krachten welke hiervan uitgaan en over kerkmuren heen kijken.
Hierna geeft de voorzitter nog gelegenheid voor enkele vragen, met betrekking tot een vervolgavond op D.V. 3 oktober a.s. en wordt de avond beëindigd met enkele coupletten uit Gezang 473 ‘Neem mijn leven, laat het Heer, toegewijd zijn aan Uw eer’ en sluit dr. Dekker af met gebed.
Als Algemene Kerkenraad willen wij u in de gelegenheid stellen om ook uw/jouw vraag op dit gebied te laten beantwoorden door dr. Dekker op 3 oktober en stellen u in de gelegenheid om deze vragen bij voorkeur per mail, scribaatak@hervormdsliedrecht.nl of brief, Hoepel 5, 3362 JA, te stellen aan de scriba van de AK.
Hartelijke groet,
Leo de Stigter, scriba AK