Afgelopen zondag ging ds.P. Vroegindeweij uit Ermelo voor. Hij stelde ons de vraag of we om te geloven de kerk nodig hebben. Hiervoor haalde hij Hebreeën 11: 1-16 en 11: 39-12: 2 aan. Hier worden de gelovigen die ons zijn voorgegaan opgenoemd. Van Abel tot Jezus als onze Verlosser.
Zij zijn de levende stenen van onze kerk. En zonder hen kunnen wij niet tot God komen.
Zelf heb ik mensen die zeiden dat ze ‘de kerk’ niet nodig hebben om te geloven altijd het volgende verhaal verteld over mijn eigen leven, en waarom de kerk voor mij belangrijk en nodig is om mijn geloof te voeden en de hoop en zekerheid van een toekomst met Jezus vorm te geven.
Een aantal jaren geleden rond deze tijd van het jaar kwam mijn schoonvader te overlijden toen het in ons eigen gezinsleven ook behoorlijk stormde. Tijdens het laatste bezoek van de dominee aan mijn schoonvader is Psalm 121 gelezen, ‘Waar komt mijn hulp vandaan?’. En op het laatste moment van zijn leven strekte hij zijn armen uit naar de Hemel. De stormen binnen ons eigen gezin leidden ertoe dat ik ’s nacht wakker lag en wanhopig God om kracht vroeg. In mijn hoofd draaiden ‘Wat de toekomst brengen moge’ en ‘Hart onrustig vol van zorgen’ zich als een LP af. Na uren wakker liggen kreeg ik van Jezus de zekerheid dat het goed zou komen. Of in dit leven, of in het volgende. Dat gaf mij enorm veel rust en vertrouwen. Die zondag zaten wij in de kerk. De predikant wist niets van dit alles, en hij was ook niet degene die bij mijn schoonvader was geweest. Tot onze grote verwondering werden bovenstaande liederen gezongen en ging de preek over psalm 121!
Mijn man en ik zaten daar als twee mensen die tot in het hart geraakt werden. Getroffen door God, die via de predikant ons leven binnenkwam en ons liet zien dat ons geloven een zeker weten was, vol vertrouwen voor de toekomst!
Wanneer ik dit vertel aan mensen die zeggen geen kerk nodig te hebben om te geloven, vertel ik erbij dat je alleen nooit dit soort ervaringen kunt hebben, dan blijft het tussen God en jou. Ook heel waardevol natuurlijk, maar juist die bevestiging in de kerk laat zien dat God ons kan bemoedigen via anderen, dat het een driehoek is tussen gemeente, jezelf en God. Dat vind je niet in je eentje!
Kijk zo ook eens naar je eigen leven. Waar werd jij op zo’n manier bemoedigd vanuit de Hemel, door de getuigen, de levende stenen van Zijn kerk?
Mieke van ’t Veer