Afgelopen zondag ging ds. G. van der Linden uit Waalwijk voor. Het onderwerp van zijn verkondiging was 1 Korintiërs 2: 1-5. Paulus als getuige van Jezus Christus. Vaak denken wij dat je als getuige een vlammend betoog moet kunnen houden en welbespraakt moet zijn. We vinden dat wijzelf er niet echt geschikt voor zijn. Ik merk dat ook bij mezelf. Liever op de achtergrond, het niet prettig vinden als je het woord moet doen. Eigenlijk moet je je vertrouwd en ergens ‘thuis’ voelen om te durven spreken. Binnen onze kerk lukt dat vaak nog wel. We zijn er omringd door ‘gelijkgestemden’ en dat maakt het makkelijker om over het geloof en wat we daarin vinden te spreken. Maar, wanneer we met vreemden of onkerkelijken zijn, houden we liever onze mond, dan is het eng om je geloof te belijden, dan voel je jezelf kwetsbaar. Paulus bekent in dit gedeelte van zijn brief dat hij zich ook verre van comfortabel voelde. De zenuwen gierden hem ook door de keel. Toch sprak hij de mensen in het openbaar aan, niet met een vlammend betoog, maar met de kracht van de gekruisigde Heer, en het werkte! Het gaat dus vaak niet om grote woorden. Het gaat erom dat je durft. Laat zien dat je christen bent en je zult merken dat God je woorden, of je daden zegent.
Zelf hebben wij regelmatig groepsreizen gemaakt met niet-christelijke organisaties. Dan merk je dat veel mensen niet naar de kerk gaan of geloven. Vaak wordt
tijdens zulke reizen wel gezamenlijk gegeten. Een moment stilte is er dan niet. Toch beginnen wij onze maaltijd ook dan met een stil gebed, ook al praten de anderen gewoon door. Dat gaat de mensen toch opvallen. Vaak komen daar mooie gesprekken uit voort en geven mensen zich bloot in hun zoektocht naar God, of hun angst voor een kerk. Er was ook eens een mevrouw die zei: ‘Ik durfde nooit te bidden in een groep als we gingen eten, maar nu jullie het doen, durf ik ook!’
Het voelt maar heel klein, om zo je geloof te belijden, maar laten we met elkaar klein beginnen. Met Gods onmisbare zegen komen woorden of daden toch vaak daar waar ze moeten wezen. Bid om vertrouwen in Hem, die het ultieme getuigenis heeft afgelegd. Onze Here Jezus, de gekruisigde en opgestane Heer!