…De leefwereld van jongeren

Donderdag 29 november komt drs. Els van Dijk in Sliedrecht een gemeenteavond verzorgen. Zij geeft leiding aan de Evangelische Hogeschool te Amersfoort. Zij heeft onder de titel
‘De hunkerende generatie’ een boekje geschreven over de leefwereld van jongeren.
Uit dat boekje neem ik een aantal conclusies over:

1. Jongeren worden veel te vroeg geconfronteerd met ingewikkelde kwesties waar zij nog lang niet rijp voor zijn. Dat voedt het onvermogen om vat te krijgen op het leven en het belemmert het verlangen om volwassen te worden.

2. Als we blijven steken bij het uiterlijk waarneembare gedrag van jongeren, zouden zij zomaar in onze allergie terecht kunnen komen met hun desinteresse, gebrek aan discipline en dergelijke. Maar dat wat we zien, zijn symptomen van iets wat veel dieper ligt; van onmacht, waar indringende vragen aan ten grondslag liggen. Vragen en hunkeringen waarvan zij zich overigens lang niet altijd bewust zijn – en veel volwassenen evenmin.

3. Onder al het uiterlijke vertoon van jongeren…, zit het diepe verlangen naar bevestiging en erkenning. Zij zijn op zoek naar hun identiteit en naar de zin van dit leven. In die zoektocht lijken ze te weinig klankborden te vinden in voor hen inspirerende volwassenen en identificatiefiguren. Sterker nog: zij lijken te verdwalen in de veelheid van dingen die op hun pad komen en in de chaos die deze wereld creëert.

4. Het leven van jongeren is versnipperd. Hoe jongeren de Heere God zouden kunnen betrekken bij alles van hun bestaan, vinden jongeren maar knap ingewikkeld. Hoe doe je dat?

5. Jongeren worden al heel vroeg en veel te vaak geconfronteerd met keuzes waarvoor ze staan, maar waar zij in veel gevallen nog helemaal niet aan toe zijn… Het mechanisme wordt dan ook dat zij liever keuzes uitstellen; vervallen in doen wat iedereen doet, of doen ‘wat wel leuk lijkt’.

6. De informatiemaatschappij verandert het denken van jongeren. Over informatie beschikken is iets heel anders dan het ontwikkelen van denkvermogen en het vormen van een visie op de werkelijkheid. De overmaat aan prikkels maakt het daarnaast steeds lastiger om zich voor langere tijd en diepgaand te concentreren. Internet verhoogt niet alleen de onrust, maar tast ook de manier van denken aan.

7. Jongeren zijn intensief bezig met relaties en ‘vrienden’. Zij vinden het echter ook lastig om dat op een goede manier vorm te geven, terwijl zij wel snakken naar echtheid en verbondenheid. Het is voor velen bedreigend zich kwetsbaar op te stellen, aangezien zij dan niet verder kunnen overzien wat daaruit voort zal komen. De angst om gekwetst te worden zit bij een aantal heel diep.

8. Eén van de belangrijkste opdrachten die opvoeders en begeleiders van jonge mensen hebben, is het verlangen oproepen tot ‘het echte leven’. Dat houdt in het verlangen naar God, het verlangen om ertoe te doen in deze wereld – een levensdoel te hebben – of anders gezegd, het verlangen om te worden zoals zij door God bedoeld zijn. De groei van dat proces vraagt om tijd en ruimte . . .

Het is de taak van volwassenen om vóór te gaan in dat proces, om van daaruit jongeren veiligheid en perspectief te bieden.

ds H.J. van der Veen