Een hoopvolle toekomst…
‘Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door Hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen…’ (Romeinen 8: 20).

We vervolgen in het nieuwe jaar het lezen en overdenken van woorden van Paulus uit Romeinen 8. Je kunt het je bijna niet voorstellen als straks in het voorjaar de natuur weer zal openbloeien. Toch is het waar. En we kijken er, zeker in deze donkere wintermaanden, met verlangen naar uit. Maar tegelijk zien we het lijden dat door een voortdurende pandemie de wereld treft. En laat ook maar tot je doordringen welke natuurrampen er gebeuren. De schepping is stuk, kapot, verscheurd, gebroken. Paulus noemt dat: ten prooi aan zinloosheid. De schepping is niet meer wat ze als oorspronkelijk doel had. Namelijk een volmaakt podium van de glorie van God die haar geschapen heeft. Daar is de gebrokenheid van de zonde doorheen gekomen. De aarde gaat gebukt onder het oordeel van God. Want Hijzelf heeft haar daaraan onderworpen.
Hopeloos is het allemaal niet, gelukkig niet. Er ligt een betere toekomst in het verschiet. En ook daarvan zijn al tekens zichtbaar. Misschien maar hele kleine tekentjes van hoop, van herstel, van liefde. Tekens die ons verlangen naar een nieuwe volmaaktheid, een nieuwe wereld wakker roepen en brandend houden.
Elke keer als we iets van de luister van Gods schepping ontdekken als we, aangeraakt door Gods Geest, in liefde naar elkaar omzien, elkaar bemoedigen en met elkaar meeleven.
Ik wens u een hoopvol 2022 toe, onder Gods zegen.
Vredegroet
Pastor Harm Jansen,
harm.jansen@hervormdsliedrecht.nl, 06-49 59 48 93.