Toen zij nu de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen . . . (Handelingen 4: 13)

Het is een prachtig woord: vrijmoedigheid. Het Griekse woord betekent: alles durven zeggen. Aan het woord vrijmoedigheid zitten drie kanten: 1. Een binnenkant: dat je alles wat in je hart hebt, durft te zeggen. 2. Een buitenkant: dat je alles tegen de mensen om je heen durft te zeggen. 3. Een bovenkant: dat je alles tegen God durft te zeggen.  Is vrijmoedigheid niet gewoon een kwestie van karakter? De één is van nature openhartig en de ander is gesloten. De één is een flapuit en de ander een gesloten pot. Ja, ons karakter speelt zeker een rol. Petrus en Johannes hebben ook verschillende karakters. Petrus is meestal de vlotte spreker en Johannes is gewoonlijk de diepe denker. Toch is vrijmoedigheid een gave van de Heilige Geest. De Heilige Geest geeft Petrus en Johannes de moed om vrijuit te spreken. In Handelingen 4: 31 staat namelijk: ‘En toen zij gebeden hadden, werd de plaats waar zij bijeenwaren, bewogen. En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en spraken het Woord van God met vrijmoedigheid.’ In onze gemeente zitten verschillende mensen met uiteenlopende karakters. Sommigen kruipen lekker stilletjes in een hoekje, terwijl anderen het hoogste woord hebben. Maar laten wij ons niet vergissen. De Heilige Geest wil het hart van een ieder van ons vervullen. Hij wil ons aller leven vernieuwen. Hij wil ook ons karakter tot op zekere hoogte omvormen. De Heilige Geest geeft aan ‘de stillen in den lande’ woorden om te spreken. Hij leert schuchtere mensen om te getuigen van de hoop die in hen is. Waarom hullen wij ons zo vaak in stilzwijgen als het over het christelijke geloof gaat? Is dat een kwestie van schroom, schaamte of schuld? Dat kan! Voor Pinksteren zaten de discipelen ook achter gesloten deuren en hulden zij zich eveneens in een diep stilzwijgen. Maar de komst van de Heilige Geest brengt daar verandering in. De deuren van de kerk, de monden van de discipelen en de harten van de hoorders gaan open. Het Woord wordt in de kerk en op straat verkondigd! Ons stilzwijgen wordt niet doorbroken door een cursus ‘retorica’ of ‘spreken in het openbaar’. Ons stilzwijgen wordt door de Heilige Geest doorbroken.  Want onze verlegenheid is Gods gelegenheid. En Gods kracht wordt in onze zwakheid volbracht. Vrijmoedigheid is geen kwestie van een vlotte babbel of een gladde tong. Neen, vrijmoedigheid is een gave van de Heilige Geest. En om die gave mogen wij vurig bidden!

H.J. van der Veen