Een goede dood

‘Maar Jakob zei: ‘Mijn zoon, Benjamin, zal niet met jullie meetrekken, want zijn broer, Jozef, is dood en alleen hij is overgebleven. Als hem een ongeluk overkomt…, dan zullen jullie mijn grijze haar met verdriet in het graf laten neerdalen.’ Genesis 42: 38 (HSV)
Afgelopen week verscheen het rapport over ‘Voltooid leven’ van de commissie Van Wijngaarden in opdracht van het kabinet. Een van de coalitiepartners, D66, bereidt een wetsvoorstel voor dat mensen van 75 jaar en ouder zelf de keuze zouden moeten hebben om bij een voltooid leven voor de dood te kiezen. Dit zou dan een goede dood zijn. En in aansluiting op de huidige wetgeving over euthanasie weer een stapje zijn op weg naar volledige zelfbeschikking van een mens, los van God. Euthanasie, ofwel een goede dood.
Van Abraham en ook van Job wordt in de Bijbel verteld dat zij op hoge leeftijd, ‘oud en van het leven verzadigd,’ stierven en ‘in vrede en overgave aan God, in het dodenrijk neerdaalden’. Dat is dus de omschrijving van een echte goede dood, in vertrouwen op God. Hier in Genesis 42 wordt door Jakob het tegendeel van een goede dood beschreven: als je grijs haar hebt en oud bent en beroofd van kinderen (of echtgenoot) sterft. Vreselijk is het om als ouders een kind te moeten overleven. Of alleen verder te moeten als je partner/levensgezel al is overleden…
Bidden we als gemeente voor al die weduwen, weduwnaars, wezen en ‘kinderloze’ echtparen of de Heer Zijn vrede wil blijven geven?
Heb ontzag voor God en leef zijn geboden na, zo zegt de Prediker (12: 13).
Vrede.
Pastor Harm Jansen, harm1.jansen@ziggo.nl.