In de meditatie op de voorkant van dit Kerkblad verwijst ds. M.H. Vastenhout naar het boek van Kees van Ekris:  Dialoog, dans en duel.
Een boeiend boek, dat veel stof tot nadenken geeft. In het hoofdstuk over ‘gezegende mensen’, dat ook in de meditatie een rol speelt, vond hij ook een prachtig stukje over de rol van het gebedsteam. Ook wij kennen dat, een toegewijde groep gemeenteleden die beschikbaar zijn na de dienst. Hun rol is ‘in de coulissen’, maar doet er terdege toe.
Hij citeert:
‘De liturgie is een dynamiek van dimensies die in ons leven aangeraakt worden door Gods genade. Maar er zijn meer mogelijkheden tot expressie. In steeds meer kerkelijke gemeentes is na de dienst ruimte voor persoonlijke voorbede en zegen. Als de preek en de dienst iets kunnen omwoelen en losmaken, getuigt het van geestelijke wijsheid daar oog voor te hebben. Juist in een missionaire context is het belangrijk dat er in en rond de liturgie een gemeenschap beschikbaar is waar een tijdgenoot (en dat zijn wij allemaal!, MHV) mee door kan praten, waar dingen uitgelegd kunnen worden, waar voor iemand persoonlijk gebeden kan worden. Misschien is dat wel de zondag van de toekomst, waarin we na de liturgie een gezamenlijke diaconale maaltijd hebben, met aansluitend momenten voor catechese en gebed.’   Hoe lijkt u/jou dit toekomstplaatje?
Om eens over door te denken.