Ik houd van de kerk
‘Zeggen dat je van de kerk houdt, kan voelen als een soort coming-out; als iets waarvoor je je schaamt. Van een afstand bezien is het een nogal onaantrekkelijke plek. Het is een van de weinige plekken waar alles voor je is bedacht. Je moet er op een bepaalde tijd zijn, er is een liturgie, alles ligt vast. Zo’n plek kan afstoten, want het is nogal in strijd met de vrijheid die we gewend zijn. Maar je kunt het ook zien als een tegendraadse plek’. Zo luidt het begin van een artikel van Eline Hoogenboom in het Nederlands Dagblad van woensdag 22 juni. Ze reikt zeven manieren aan waarop je de kerk weer leuk kunt gaan vinden. Ik heb nog wat doorgedacht over de eerste twee die ze noemde.

Gemeenschap beleven
De eerste gaat over de voorbereiding op de zondag. Sommige mensen maken hun tuin en huis op voor de zondag. Daar kun je de kriebels van krijgen, maar je kunt het ook zien als heilige gebruiken ter voorbereiding op een dag die apart gezet is. Ook op straat merk je dat de zondagochtend een bijzondere ochtend is: het is stil op straat. Een enkele hardloper, een honduitlater en nog een paar mensen met dergelijke activiteiten. Je kunt jezelf voor gek verklaren dat je dan op de fiets springt om naar een kerk te gaan. Maar je kunt het ook zo zien: je gaat in op een uitnodiging om deze ene, rustige dag opgeladen te worden en God en Zijn mensen te ontmoeten. Geen gek idee om toe te leven naar de zondag en zo de gemeenschap met God en de mensen te beleven. Maak er een andere dag van. Met aandacht voor elkaar. Kleed je feestelijk. Zorg voor wat lekkers bij de koffie en een goede maaltijd! Durf apart, wat zeg ik, ‘heilig’ te zijn.

Uit je bubbel
Eline Hoogenboom vertelt van een conferentie waarop Leanne Payne het volgende zei:
‘Op een camping kun je kiezen wie je uitnodigt voor de barbecue op de laatste avond. Misschien dat schreeuwerige stel maar niet. In de kerk heb je die keus niet. Je wordt gedwongen om te gaan met iedereen die in je kerk zit.’
Dat dat ingewikkeld kan zijn, is duidelijk. Maar het biedt ook kansen. Kansen om uit je bubbel te komen, van hoogopgeleide collega’s, van je vrienden, van mensen die gelijk
over de dingen denken, van leeftijdgenoten, enzovoort. Dat verrijkt je buitengewoon.
En is op zijn minst mooi meegenomen. Ik houd om nog wel meer redenen van de kerk. Daar zou ik ook nog wel veel over kunnen delen. Misschien iets voor een volgende keer. Maar deze twee lijken me voor jong en oud in onze gemeente het overwegen waard.
Probeer eens met iemand hierover het gesprek aan te gaan.

Een vriendelijke groet, ds. G.J. Mink