We beleven ene bijzondere advents- en kersttijd. In de afgelopen twee jaren konden we
als gemeente niet of nauwelijks zingen. Ook het aantal kerkgangers was noodgedwongen beperkt. En nu kan het weer. Wat een zegen!
Ondanks alles hebben we steeds geprobeerd de lofzang op aarde gaande te houden.
In de hemel is deze nooit gestopt: engelen en heiligen zijn daar voluit doorgegaan.
Maar nu mogen wij ook weer uitbundig meedoen. Wat een zegen!
In de laatste twee weken van het kalenderjaar lezen vele christenen Lucas 1 en 2.
In dit bijbelgedeelte is het een en al lofzang. Maria zingt. Zacharias zingt. De engelen zingen. De herders zingen. Simeon zingt. Hanna zingt. Nu is het onze beurt om met
hen allen mee te zingen.
Wat geeft dit een vreugde op aarde.
Niet minder in de hemel.
Hemel en aarde zijn verenigd tezaam dankzij Hem die van de hemel naar de aarde kwam.