(Johannes 19:28)

Wij moeten ieder lijden van elk mens serieus nemen. Natuurlijk is het leuker om samen feest te hebben, maar wie een lijdende mens heeft kunnen troosten en helpen, weet hoe waardevol dat is.
Luister.
Durf te luisteren naar elkaar.
Mag het lijden er nog zijn.
Of vluchten wij bij het lijden weg.
Ik zie een samenleving waarin het lijden weggedaan en weggeduwd wordt.
En in ons geloof?
Mag het lijden er nog zijn?

En het lijden van onze Heiland?
Luisteren juist ook naar Dé Lijdende.
Kijk, hoe uw Heiland lijdt en sterft.
Kijk en loop niet weg en duw niet weg en redeneer niet weg.
Vier evangelisten beschrijven uitgebreid wat er gebeurde.
Vele hoofdstukken van het evangelie zijn juist aan de Lijdensweg besteed.
Zeven kruiswoorden hebben wij.
Zeven parels.
Zeven wegwijzers.
Zij spreken over vergeving, over Godverlatenheid, over toekomst en over de pijn.
Ook over dorst.
Jezus had lichamelijke dorst.
Maar in het alles worden ook de profetiën vervuld. In het alles wordt ook het verlangen uitgedrukt. Dorst is een ontzettend diep begrip in het bijbelse Israël. Heel de bijbel is vol met dorst en water en drinken. God is de bron. Jezus is levend water. Het volk in de woestijn is in paniek als het water op is. Een zekere dood lag voor hen, als God niet zou redden:
Dorst !!!!
Een mens van geloof kan dorsten naar Gods nabijheid.
Een mens van geloof kan dorsten naar vergeving.
Een mens van geloof kan dorsten naar gerechtigheid in de wereld.
U mag Jezus aan uw zijde vinden.
Heel ons verlangen wordt samengebald in die ene kreet: Dorst !!!
Zeven kruiswoorden.
Zij eindigen met de vrijspraak.
Zij eindigen met de genade.
Het is volbracht.
Wij zijn gedoopt.
Wij mogen drinken uit de bron van het verbond.
Amen.
Dat is het beste woord na alles.
Amen trouwe God.
Uw Naam zij eer.
Gezegende lijdenstijd.
Durf te luisteren.
Durf te drinken.
Meer hebben wij niet nodig.

ds. A.H. Groen