En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden.
(Handelingen 2: 42)

U hebt vorige week in het Kerkblad kunnen lezen, dat wij op zondag 15 mei 2011 te gast waren bij de Hervormde Gemeente te Micula in Roemenië.
Het was een prachtige ervaring om in deze zustergemeente een paar woorden te mogen spreken. U treft hierbij de tekst van mijn toespraak aan:
Ik wil u allereerst groeten in de Naam van de Vader, en van de Zoon, en van de Heilige Geest.
Ik mag u vervolgens de groeten overbrengen van de Hervormde Gemeente te Sliedrecht. Dat is de gemeente, waar wij deel van uit maken en waarmee u verbonden bent.
Zoals u weet zijn wij met een auto hier naar toegereden. Een auto is een prachtig vervoermiddel. Maar stel u nu eens voor, dat een band lek is of dat ik er een band afhaal. Wij kunnen dan met die auto niet meer rijden.

Een levende gemeente is te vergelijken met een auto.
Lukas schrijft in Handelingen 2 vers 42: “En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden.”
Een levende gemeente heeft vier kenmerken:
1. In een levende gemeente staat het onderwijs van de apostelen centraal.
De Bijbel is het leerboek van de gemeente. En in de Bijbel staat de Heere Jezus centraal. Paulus zegt in 1 Korinthe 2 vers 2: “Want ik heb mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd.”

2. Een levende gemeente vormt een gemeenschap.
Wij zien in de gemeente naar elkaar om. Wij hebben oog en hart voor elkaar. Dat geldt voor de leden binnen de gemeente, maar ook voor mensen aan de rand van de gemeente of buiten de gemeente. En dat geldt ook voor gemeenten onderling. Het is daarom goed dat er ook een band is tussen de gemeenten in Nederland en Roemenië.

3. In een levende gemeente wordt het Heilig Avondmaal gevierd.
Brood en wijn herinneren ons aan het lijden en sterven van de Heere Jezus. Wij leven van de vergeving van onze zonden. En wij weten ons verbonden met God en met elkaar door de band van het geloof.

4. In een levende gemeente wordt veel gebeden.
Bidden is net als ademhalen. Als ik niet meer ademhaal, sterf ik.
Als een gemeente niet meer bidt, leeft die gemeente niet lang meer.
Wij mogen bidden voor elkaar, voor geestelijke groei in de gemeente, voor de opbouw van de gemeente en voor de noden in de gemeente.
Wij mogen in het gebed al onze zorgen en vreugden aan de voeten van de Heere Jezus neerleggen. En wij mogen voor elkaar bidden, voor de gemeenten in Roemenië en in Nederland.

Ik kijk nog even naar die auto. Hij heeft vier wielen. Maar die vier wielen worden aangedreven door een motor.
Zo is het ook in een levende gemeente. De vier wielen zijn: de Bijbel, de gemeenschap, de viering van het Heilig Avondmaal en het gebed.
En de motor van de gemeente is de Heilige Geest. Hij brengt ons in beweging.
Hij geeft ons kracht om verder te gaan. Hij wijst ons de weg. En Hij brengt ons op onze bestemming.

Ik hoop van harte dat Gods Geest in uw gemeente krachtig werkt.
En dat u door Gods genade een levende gemeente bent!

Ds. H.J. van der Veen