Ik verwacht de Here

(Psalm 130: 5a)

Op iemand wachten, iets blijven verwachten, dat vinden we doorgaans niet zo prettig. Daar zijn we te ongedurig voor. Gods Woord weet van het wachten van de bruid op de bruidegom en van de moeder, die in blijde verwachting haar kind verwacht, maar dat is een wachten, dat met behoorlijk wat spanning gepaard gaat. Daar komt nog bij, dat we van nature ongeduldige mensen zijn. Wachten, met volharding blijven verwachten, dat ligt ons op de één of andere manier niet. Kleine kinderen kunnen hun ongeduld vaak niet bedwingen. Ze gaan soms stampvoeten van boosheid als ze het cadeau voor hun verjaardag niet snel genoeg van de verpakking kunnen ontdoen. Trappelen van ongeduld is dat. Zo heeft Gods Kerk duizenden jaren gewacht op de vervulling van Gods belofte de Messias te zenden en ze wacht ook al tweeduizend jaar op Christus’ tweede komst. Veel mensen wachten op geluk, misschien dat de eindejaarsloterij hen het geluk brengt van een dikke geldprijs. Anderen redeneren, komt het vandaag niet, dan hopelijk morgen. De kerstspecial van “All you need is love” komt er weer aan en dan blijkt weer hoeveel ouders, mannen en vrouwen op hun zoon of dochter, verloofde of echtgenoot wachten, die in een heel ander werelddeel verblijven. In de hoop om op kerstavond met die ander herenigd te worden en samen de Kerst te kunnen doorbrengen. Gods kerk wordt bespot om het wachten op de tweede komst van Jezus Christus. Waar blijft de belofte van Zijn komst? Want sedert de vaderen ontslapen zijn, blijft alles zo, als het van het begin der schepping af geweest is (2 Petrus 3: 4). Maar discipelen van Jezus wachten, verwachten de Here! Zelfs als ze in de diepte verkeren, want Psalm 130 is een lied uit de diepte. Discipelen kennen de belofte van Zijn komst! Zij horen de belofte en die weerklinkt in hun hart, zodat het vol verwachting uitziet naar Zijn komst! Zeker, je kunt de neiging hebben het wachten op te geven. Wat zal de Adventstijd brengen? Laten we elkaar aansporen in de donkere dagen voor het Kerstfeest, te blijven wachten en verwachten! Op Wie? Op Gods Zoon, die heeft beloofd, en zie, eens kom Ik weer en maak alle dingen nieuw! Blijven we met volharding naar die toekomst uitzien? Zoals de dichter van Psalm 130 het zegt. Mijn ziel verwacht en ik hoop op zijn woord; mijn ziel wacht op de Here, meer dan wachters op de morgen.
Ds. J.F. Tanghé