“Maar ik bid u, broeders, door de Naam van onze Heere Jezus Christus, dat gij allen hetzelfde spreekt en dat onder u geen scheuringen zijn, maar dat gij samengevoegd zijt in één zelfden zin en in één zelfde gevoelen.”1 Korintiers

In 2000 jaar tijd is er niet veel veranderd.
Paulus constateerde dat de gemeente in Korinthe ernstig verdeeld raakte; er waren mensen die vonden dat zij bij Paulus hoorden, weer anderen vonden dat zij bij Appollos hoorden, anderen bij Cefas (=Petrus) en sommigen vonden dat zij bij geen van allen hoorden – alleen bij Christus.
Zowel Paulus als Appollos als Petrus waren verkondigers van Christus, de één was niet meer dan de ander. En toch groepten mensen zich achter deze voorgangers en bouwden ze muren tussen elkaar. Dat niet alleen; er is Paulus bekend gemaakt dat er zelfs ruzies in deze gemeente plaatsvonden.
Paulus zet alle gemeenteleden van Korinthe stil bij de vraag: Is Christus gedeeld?
Deze vraag klinkt door alle eeuwen heen tot de gemeente van Christus en komt zo ook tot ons in Sliedrecht. Het Is Christus verdeeld? wijst ons op onze persoonlijke verantwoordelijkheid.

Er bestaat eenheid in Christus; de gemeenschap der heiligen, daar recht tegenover staat de eenheid met de wereld. Tussen de gemeente van Christus en de wereld kan echter alleen maar verdeeldheid bestaan. Als daar een eenheid is – dan heeft de gemeente van Christus haar kernwaarde moeten inleveren. De wereld accepteert de exclusiviteit van Jezus als Redder niet.
Meent gij dat Ik gekomen ben om vrede te geven op aarde? Nee, zeg Ik u, maar veeleer verdeeldheid.Lukas 12:51

Hoe zit dat dan?
Paulus roept op tot eenheid en Jezus lijkt hier het tegenovergestelde te zeggen. Als leden van de Gemeente van Jezus Christus worden wij ernstig opgeroepen om elkaar te ontmoeten aan de voet van het kruis. De wereld wil daar niet zijn. Golgotha schept een onoverbrugbare verdeeldheid met de geest van de wereld.
Want het woord des kruises is wel degene die verloren gaan, dwaasheid; maar ons, die behouden worden, is het een kracht Gods.1 Korinthe 1:18

Voor ons allen geldt de oproep tot navolging, tot toewijding aan God. De persoonlijke toewijding aan God kan niet bestaan zonder de onderlinge liefde. Paulus eindigt in Romeinen 12 zijn vurige oproep tot deze toewijding met de woorden: Wordt van het kwade niet overwonnen, maar overwint het kwade door het goede..
Het kwaad is actief en gaat rond onze harten, in onze gezinnen en in onze gemeente.
Satan verliest echter al zijn uit elkaar werpende kracht als hij wordt geconfronteerd met het bloed van Jezus Christus. Zo mogen en kunnen we samen schuilen bij de machtige Overwinnaar!
Aan de voet van het kruis.
Bij elkaar.
Dicht bij elkaar.

Gert Harrewijn