Ik bekleedde mij met gerechtigheid.
Ik schrei tot U, maar Gij antwoordt mij niet.
Job 29:14a en 30:20a

Job spreekt over zijn verleden. Hij denkt terug aan vroeger. Wat was het toen goed. Hij bekleedde zich met gerechtigheid. Hij wandelde in de vreeze des HEEREN, werd door een ieder gerespecteerd en hij vertroostte de treurigen. Het was een rijke tijd, al weet Job ook heel goed, dat er donkere momenten voorkwamen. Nee, hij idealiseert het verleden echt niet.

Denkt u ook zo vaak terug aan vroeger? U weet het nog heel goed. De jaren, dat uw kinderen opgroeiden, voor het eerst naar school gingen, met een meisje of jongen thuiskwamen, trouwden…. Soms slaat u een oud fotoboek open. U bladert er in en op stille momenten komt er misschien wel een traan in uw ogen.
Weet u het nog?
De jaren, dat u met het hele stel op vakantie ging. Nee, niet naar het buitenland. Dat was allemaal veel te duur. U ging naar de Veluwe. En u was nog nooit zo gelukkig als toen…
Zeker, er waren ook moeilijke momenten. De dag, dat de dokter moest worden geroepen, het ziekenhuis, de operatie. En dan dat wachten….vol spanning. Maar de blijde dagen hadden de overhand.

En nu? Job schreit tot God, maar Hij antwoordt niet. Eertijds geacht, zit hij nu neer als een verachte. Zijn vrienden begrijpen hem niet en zijn vrouw wel het allerminst. Aanvankelijk heeft Job toen nog gezongen: Zou ik het goede van de HEERE ontvangen en het kwade niet? Maar het lied is verstomd en het schreien is er voor in de plaats gekomen. Het verlammende gevoel, dat God niet meer reageert op je verdriet, je vrees en angst. Wat zijn dat bittere dagen!

Op Golgotha heeft de Zoon tot op de bodem doorworsteld de diepte van het zwijgen Gods. In Hem komen verleden, heden èn toekomst samen. U mag met al uw vreugde en verdriet tot Hem gaan.
Door de Zoon spreekt God….ook vandaag!

ds. G.C. de Jong