Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u.
(1 Petrus 5: 7)

Bekommernis
Het is een oud woord; we kennen het niet meer. Behalve als je zegt: Laten we ons er niet om bekommeren! Je bedoelt: Laten we ons geen zorgen maken. Bekommernis is de bezorgde gedachte! Dat wat ons zorgen baart. Je angst! Van nature kennen wij geen angst! We willen flinke mensen zijn, die niet met hun zwakke kant te koop lopen. Van jongs af aan hebben we geleerd niet bang te zijn…! En als je bang bent, laat je het niet merken! Niet voor de mensen, maar ook niet voor de Heere God!. Nou ja, misschien in je gedachten. Of in je gebed, dat je in je binnenkamer uitgiet voor God! Maar liever houden we ons flink, vechten we tegen de angst.

Op de Heere werpen
Hoor, hoe mooi Petrus het zegt: werpen! Dat is radicaal. Werpen, dat is: van je àfwerpen; het op een ander (op God!) werpen! Dat is wat anders dan even aan de Heere laten zien. Door je angst of je zorgen in het gebed neer te leggen voor Gods aangezicht. Dat lijkt vroom. Maar we moeten ons er voor hoeden, dat we de bekommernis niet weer meenemen. De apostel Petrus zegt: Dat moet je niet doen! Je moet je bekommernis niet even aan de Heere laten zien en er dan je eigen schouders weer onder zetten. Nee, je moet ze werpen op de Heere!

Kan dat?
Maar kàn dat? “Ja”, zegt Petrus, “want Hij zorgt voor u!” Dat is een eenvoudig antwoord. Maar zorgt God wel? Ik weet, dat alles in Zijn hand besloten ligt en dat er niets bij geval gebeurt. Maar òòk, dat “gerechtigheid en gericht de vastigheid van Zijn troon zijn!” En als dat zo is, waar blijf ik, arme zondaar, dan? Heb ik niet het recht verbeurd mijn bekommernis op de Heere te werpen? Moet ik niet het ergste vrezen? Moet ik niet met Petrus belijden (hij heeft die woorden gesproken, toen hij nog discipel van de Heiland was): “Heere, ga uit van mij, want ik ben een zondig mens”! We hebben dat recht verspeeld! Of het moest zijn, dat we dat recht als kinderen weer gekregen hebben! Door het geloof, vanwege de aanneming tot kinderen door Jezus Christus! God is niet alleen de Almachtige, maar God is ook de liefdevolle, barmhartige Vader! Daarom wil Hij voor Zijn kinderen zorgen. Daarom heeft de apostel Petrus gelijk, als hij zegt: “Hij zorgt voor u!” Eigenlijk staat er: Hij zorgt voor u… ja, maar dan zo, dat u Hem ter harte gaat! In Zijn zorg voor u legt de Heere de liefde van Zijn hart! Wij willen Gods liefde vaak aflezen uit de gebeurtenissen van ons leven en we vergeten te kijken naar Christus, die gezegd heeft: “Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien!” Daarom: let op Christus! Let op de kribbe en het kruis! Dan ontdekt u echt: Hij zorgt voor u! Het gaat Hem aan het hart! Ja, niet alleen maar “het” gaat Hem aan het hart, maar u gaat Hem aan het hart! U met al uw bekommernis!

Troost en moed
Wat is het vertroostend en bemoedigend de Heere in het hart te mogen zien! Te ontdekken, dat u Hem ter harte gaat …. We worden soms door van alles bewogen, maar uw bewogen hart mag Zijn bewogen hart vinden. Hoe dichter u leeft aan Zijn hart, des te meer verliest uw bekommernis aan betekenis. Hoe meer u uw bekommernis werpt op Hem, des te groter wordt uw vrede. Door Jezus Christus! Gezegend is hij, die geleerd heeft, dat hij met al zijn angst, moeite en zorg, maar juist ook met zijn zonde en schuld, God ter harte gaat!

J. de Jager