Om deze reden buig ik mijn knieën voor de Vader van onze Heere Jezus Christus, (…) opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent’ (Efeze 3: 14 en 17).

Op 14 september vond de gemeenteavond plaats. Het thema van de avond was ‘samen’; samen gemeente zijn. Deze week de vierde en laatste bijdrage in het Kerkblad naar aanleiding van deze avond.

Hoe ontstaat er lente in de kerk?

Februari 2020 verscheen het boek ‘Lente in de Kerk, impressie van nieuwe en hoopvolle bewegingen’ van René van Loon. We spreken over de kerk in Nederland vaak met woorden als krimp, vergrijzing en kerksluiting. Velen maken zich zorgen over de kerk in Nederland. En op veel plaatsen in Nederland is dat meer dan terecht. Dit boek laat zien dat er ook een andere kant is. Van Loon ging naar oude kerken die weer opbloeiden, nieuwe pioniersplekken en migrantenkerken en vroeg naar het geheim van hun vitaliteit. Aan het einde van zijn boek somt hij een aantal punten op, die bijdragen aan een bloeiende kerk. Twee daarvan wil ik hier noemen:

1. Als eerste noemt hij: alleen God kan groei en bloei geven. We kunnen alleen groei en bloei verwachten als we beginnen bij het begin: een hartstochtelijke liefde voor God, die Zich heeft laten kennen in Jezus. Of zoals Paulus het zegt in Efeze 3: een gemeente die geworteld is in de liefde. Een gemeente waar Christus in de harten woont. Is dit wat wij herkennen in onze gemeente? Wat merken mensen aan ons als we over God praten? Voelen ze bij ons liefde voor Hem en praten we over Hem als onze persoonlijke Verlosser?

2. Een ander punt dat hij noemt is: denken vanuit eenheid. We moeten de kerk en de christelijke gemeente zien als een familie. In het nieuwe testament gaat het regelmatig over broeders en zusters. Het is overduidelijk wat hier wordt bedoeld. We zijn onderdeel van hetzelfde gezin. Doordat we kinderen van de hemelse Vader zijn, zijn we automatisch met elkaar verbonden. En zo gaan we ook met elkaar om. In voor- en tegenspoed.

Als we het met elkaar eens zijn, maar ook als we anders denken over dingen.

Vragen tijdens de gemeenteavond

Tijdens de gemeenteavond hadden de aanwezigen de mogelijkheid om op een interactieve manier te reageren op vragen van de sprekers. Hieronder deel ik een aantal van de antwoorden en reacties. De eerste vraag was: dit is mijn concrete gebedspunt als het gaat om kerk van alle tijden en plaatsen.

In de vele reacties werden vooral de woorden eenheid en saamhorigheid genoemd. Het verlangen om een gemeente te zijn waar we ons verbonden voelen met elkaar door de Liefde van Christus. Daarnaast waren er gebedspunten voor de wereldwijde kerk. In het bijzonder voor christenen die vervolgd worden. In de derde plaats het gebed voor de opdracht van de kerk om een licht te zijn in deze wereld. Om in woord en daad getuigen te zijn van Zijn genade.

De tweede vraag luidde: waarin zou ik mijn broeder of zuster in de breedte van de Hervormde Gemeente Sliedrecht kunnen dienen?

Het gebed voor elkaar werd het meest genoemd. Maar ook het bieden van een luisterend oor en het oog hebben voor zorgen en problemen van elkaar. Daarnaast om met praktische dingen voor elkaar klaar te staan. Dat vraagt van ons als gemeenteleden, dat we beschikbaar en trouw zijn. Soms wil je dienstbaar zijn in de gemeente, maar weet je niet goed hoe. Ook dat mag een gebedspunt zijn; dat God laat zien wat jouw plek is in de gemeente.

De derde en laatste vraag was: morgen neem jij je plek in de samenleving weer in. Wat neem je jezelf voor om op die plek morgen anders te doen dan vorige week?

Veel concrete punten zijn hier genoemd: het meer en vaker met en voor anderen bidden, oog hebben voor veemdelingen en vluchtelingen, bidden voor de lokale en landelijke overheid en vaker met collega’s over God spreken. Opvallend is dat ook veelvuldig het woord geduldig en het voornemen om minder snel te oordelen over anderen werden genoemd.

We zijn als gemeente ondertussen vier weken verder.

De gemeenteavond en het gemeentefeest liggen achter ons. Laten we de vragen van deze avond nog regelmatig aan onszelf stellen. Ondertussen blijft het gebed van Paulus uit Efeze 3 klinken. Een gebed ter bemoediging van onze gemeente en een gebed om verdieping van ons geloof. Dat we een gemeente zijn waar Christus in onze harten woont en dat we een gemeente zijn die geworteld en gefundeerd is in de liefde. Dan kan het niet anders dan dat het lente wordt in der kerk.

Jeroen Spek (voorzitter AK)